แมลงทับตัวเป็นแมลงที่มีความสวยงามมากๆและเริ่มจะสูญพันธุ์

น้อยคนนักที่จะเคยเห็นเจ้าแมลงทับ เพราะแมลงทับจะปรากฏให้เราเห็นเพียงปีละ 1 ครั้งเท่านั้น และถิ่นอาศัยของมันจะอยู่ตามป่าเขาดงไม้ทั่วทั้งประเทศ ในภาคอีสาน ตามป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ และจะพบได้ในช่วงฤดูฝนหรือช่วงเข้าพรรษา ระหว่างเดือนกรกฎาคม ถึง ตุลาคม ในบ้านเรานั้นแมลงทับมีอยู่ด้วยกัน 2 ชนิดคือ แมลงทับขาสีเขียว และ แมลงทับขาสีแดง อาหารของแมลงทับนั้นมันชอบกินใบไม้แก่ครึ่งอ่อนได้แก่ ใบพันชาด ใบมะขามเทศ ใบเต็ง ใบพะยอมและใบตะแบกแดง ลักษณะของการกินของเจ้าแมลงทับนั้นจะกินได้จุมากๆโดยเฉพาะช่วงแดดจัดๆ แมลงทับมันจะวางไข่ไว้ตามโคนต้นไผ่เพ็กหรือไผ่โจดแล้วตัวของแมลงทับที่วางไข่นั้นก็จากไปตามที่ต่างๆ มันจะใช้ชีวิตสำเริงสำราญเป็นอิสระเสรีในการจับคู่กันแต่พอมันผสมพันธ์กันแล้ว ตัวผู้ก็จะตายไป ส่วนตัวเมียพอตั้งท้องแล้วก็ไข่ทิ้งไว้ จากนั้นก็ตายตามไป จำนวนแมลงทับมันบ่งบอกถึงปริมาณน้ำฝนในช่วงเข้าพรรษา ถ้าอากาศแห้งแล้ง จะมีจำนวนน้อย ในแถบทางภาคอีสาน เวลาที่ฝนเพิ่งหยุดตกใหม่ๆ ในช่วงเข้าพรรษา เด็กๆลูกอีสาน พากันจับกลุ่มเป็นหมู่เป็นคณะและพากันไปเขย่าหรือจับเอาแมลงทับ ตามต้นรัง ต้นมะขามเทศ ต้นมันปลา ต้นตะแบบ พอเจอเจ้าแมลงทับตัวอยู่บนต้นไม้ต้นไหน ก็จะพากันไปเขย่ากิ่งไม้ของต้นไม้นั้นๆ เป็นที่สนุกสนานของพวกเด็กๆกันเลยทีเดียว พอได้แมลงทับมาก็จะเอามาอวดกัน แมลงทับนั้นมันมีความสำคัญกับพันธุ์ไม้พื้นเมือง โดนเฉพาะต้นโจด และกอหญ้าเพ็ก ซึ่งเป็นที่วางไข่ของเจ้าแมลงทับ รวมทั้งพันธุ์ไม้ต่างๆในท้องถิ่น และยังเชื่อว่าปีไหนแมลงทับมีจำนวนมาก ฝนก็จะตกต้องตามฤดูกาล และความสวยงามของปีกแมลงทับที่มีสีเขียวสวยงามมันวาว ก็เปรียบดั่งความสมดุลของระบบนิเวศ เช่นกัน แมลงทับสามารถพบเจอได้ทั่วทุกพื้นที่ไม่จำเป็นต้องเป็นภาคอีสานเพียงอย่างเดียวแต่ตามภาคอื่นๆนั้นมีน้อยและบางจังหวัดที่ไม่ใช่ภาคอีสานนั้นก็เคยมีแมลงทับแต่ก็ได้สูญพันธุ์หรือหายสาบสูญไปมากเนื่องจากในปัจจุบันมีการใช้สารเคมีในการกำจัดศัตรูพืชและสิ่งแวดล้อมที่เต็มไปด้วยมลพิษจึงทำให้แมลงทับเริ่มจะสูญพันธ์